W 1263 r. do Rzymu pielgrzymował ks. Piotr z Pragi. Zatrzymał się we włoskim miasteczku Bolsena (niedaleko Orvieto), aby odprawić Eucharystię. W czasie jej sprawowania zaczął wątpić w obecność Pana Jezusa pod postacią chleba. Wówczas z Hostii, którą unosił do góry, zaczęła spływać krew. Duchowny położył Ciało Chrystusa na korporale (czyli kwadratowym lnianym obrusie, na który kładzie się kielich i patenę podczas Mszy Świętej). Ks. Piotr udał się do Orvieto, gdzie w tym czasie przebywał papież Urban IV. Ojciec Święty uznał, że wydarzył się cud eucharystyczny i polecił przenieść zakrwawiony korporał do katedry w Orvieto. Cud w Bolsenie-Orvieto potwierdził wielką tajemnicę naszej wiary, że po konsekracji pod postaciami chleba i wina jest obecny Pan Jezus. Wydarzenie to przyczyniło się do rozszerzenia na cały Kościół obchodów uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, dotychczas znanej jedynie w diecezji Liege w Belgii i w Niemczech.
W diecezji Liege przeoryszą klasztoru sióstr augustianek była św. Julianna. W 1245 r. miała widzenie, w którym Pan Jezus polecił ustanowić święto ku czci Najświętszej Eucharystii. Wyznaczył nawet dzień uroczystości Bożego Ciała – czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Julianna zwróciła się z tym przesłaniem do biskupa Liege, Roberta, który postanowił wypełnić prośbę Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się w Liege pierwsza procesja eucharystyczna.
Jednak w tym samym roku biskup Robert zmarł, a duchowni zaprzestali obchodzenia tego święta. Po wielu trudnościach w 1251 roku procesja eucharystyczna odbyła się po raz drugi. Archidiakon Liege Jakub, który ją prowadził, został wkrótce papieżem Urbanem IV. On też w 1264 roku, po cudzie w Bolsenie-Orvieto, wprowadził w Rzymie uroczystość Bożego Ciała. Dla całego Kościoła zatwierdził je papież Jan XXII. Od 1389 r., za pontyfikatu papieża Urbana VI, uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła. Po raz pierwszy z procesją Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Od XVI wieku wprowadzono istniejący do dziś zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach.
Podczas procesji Bożego Ciała rozważamy prawdę, że Eucharystia jest ofiarą, pokarmem duszy, zadatkiem (darem) nieśmiertelności i sakramentem zjednoczenia. Ewangelia czytana przy pierwszym ołtarzu przypomina, jak w Wieczerniku Jezus uobecnił swoją ofiarę złożoną następnego dnia na krzyżu. Podczas każdej Eucharystii uświadamiamy sobie tę prawdę. Przy drugim ołtarzu czytana jest Ewangelia o cudownym rozmnożeniu chleba. Jezus, karmiąc głodnych chlebem, zapowiada Eucharystię – chleb, który daje nowe życie. Przy trzecim ołtarzu czytana jest Ewangelia o wędrówce zmartwychwstałego Jezusa z uczniami do Emaus. Dziś także Chrystus idzie z nami przez życie. Tak jak uczniowie rozpoznajemy Go właśnie w Eucharystii. Ostatnia Ewangelia przypomina nam modlitwę Jezusa o jedność. Jedność z Bogiem i między sobą najlepiej budujemy na dobrze przeżywanej Eucharystii.
W naszym mieście, jak co roku w Rynku spotkały się procesje czterech parafii: naszej, Miłosierdzia Bożego, św. Jakuba Ap. i parafia garnizonowa. Słowo wygłosił proboszcz naszej parafii, ks. Grzegorz Gołąb. Dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w budowę ołtarzy – grupie Betania, za przygotowanie naszego ołtarza przy kapliczce obok skweru bł. ks. Jerzego Popiełuszki; za przygotowanie ołtarza głównego dziękujemy Zespołowi Sportowych Szkół Ogólnokształcących im. Jana Pawła II, firmie Wod-Kan ze Skierniewic, Zakładowi Utrzymania Miasta oraz Muzeum Historycznemu Skierniewic. Serdeczne Bóg zapłać za obecność i przygotowanie uroczystości wszystkim kapłanom, Panu kościelnemu, Panu organiście i scholi, lektorom, ministrantom, bielankom, bractwu św. Stanisława B.M. i wszystkim obecnym w kościele i podczas procesji.
